Aleksandra Staśkiewicz (z domu Kisiel), córka Władysława i Marianny, urodziła się 28 lutego 1935 roku w Strzałkach. Zmarła 14 października 1994 roku i jest pochowana na cmentarzu parafialnym w Kadzidle. Całe swoje życie mieszkała w Strzałkach. Tam skończyła szkołę podstawową, a potem wspólnie z mężem Bolesławem prowadziła gospodarstwo rolne. Miała trzy córki: Jadwigę, Krystynę i Jolantę Marię. Ze względu na niskie dochody wraz z mężem podejmowali różne dodatkowe zajęcia zwiększające budżet domowy. Jednym z takich zajęć było tworzenie wyrobów rękodzielniczych do Spółdzielni Pracy Rękodzieła Ludowego i Artystycznego „Kurpianka”. Były to chodniki (dywaniki na podłogę) i wycinanki kurpiowskie. Wycinać nauczyła się od swojej ciotki Stanisławy Bakuły oraz teściowej Antoniny Staśkiewicz. Miała również kontakt z innymi osobami rodu Staśkiewiczów zajmującymi się wycinaniem. Wspólne  zainteresowania wśród członków rodziny pozwalały na wymianę doświadczeń oraz wzajemną inspirację.

17 grudnia 1975 roku została członkiem Mazowieckiego Oddziału Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Uprawiana twórczość to wycinanki. Jej prace były rozpowszechniane przez działającą w Kadzidle „Kurpiankę”, która zajmowała się nie tylko produkcją i sprzedażą, ale również sprawowała nadzór artystyczny nad wyrobami twórczości kurpiowskiej. Ze względu na wysokie walory artystyczne wycinanki Aleksandry Staśkiewicz znalazły się w wielu muzeach w Polsce. Brała udział w wielu kiermaszach oraz konkursach związanych ze sztuką ludową. Między innymi otrzymała następujące nagrody:

1. W 1988 roku zajęła III miejsce w Międzywojewódzkim Konkursie na wycinankę Puszczy Białej i Zielonej.
2. Z okazji 25-lecia Stowarzyszenia Twórców Ludowych Zarząd Główny STL w Lublinie zorganizował konkurs „Współczesna sztuka ludowa”, w którym Aleksandra Staśkiewicz otrzymała wyróżnienie (1993r.).
3. W 1994 roku otrzymała II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie „Współczesna sztuka ludowa” w kategorii wycinanka.

Aleksandra Staśkiewicz wycinała leluje, gwiazdy, drzewka, koguty i ptaki. Robiła to nie tylko dla zarobku, ale również dla przyjemności. Dzięki tym działaniom kontynuowała i popularyzowała dorobek regionu kurpiowskiego związany z wycinanką. Zamiłowanie do sztuki ludowej i twórcza aktywność przyczyniły się do zachowania tradycji ludowych. Swoje umiejętności przekazała następnym pokoleniom. Jej córka Jadwiga oraz wnuczka Joanna kontynuują tradycje rodzinne związane z folklorem i sztuką ludową.

Opracowała: Jadwiga Niedźwiedzka

Kadzidło, dn. 4 maja 2015r.